het Theater Festival

In de coulissen

zo 18 sep 2022

In Kunstencentrum VIERNULVIER zochten we naar de mensen die Het TheaterFestival draaiende hielden. Elke dag verscheen een klein portret in de dagkrant. In deze blogpost vind je ze allemaal gebundeld.

Lauren Borremans (communicatieverantwoordelijke)

Rune Wittouck

‘Het is de eerste editie dat ik het doe. Dat is wel spannend. Het is nog wat uitzoeken hoe alles werkt en hoe het de voorbije jaren is gegaan. Wat ik er zo leuk aan vind is eerst en vooral het team. We zijn met vier medewerkers en twee stagiairs. We verschillen niet veel in leeftijd, dus we viben wel met elkaar. De spanningsboog van het festival is ook anders dan op mijn ander werk. Je hebt pieken en dalen en zaken waar je echt naartoe kan leven. Achter de schermen zijn de toeschouwers letterlijk cijfertjes. Je ziet het balkje verschuiven: “Yes, er zijn meer tickets verkocht!” Door dan in de avond aan de kassa te staan of in de zaal te zitten, zie je waarvoor je het doet.’

 

Hanne Schelstraete (stagiaire productie)

Freek De Craecker

‘Ik maak deel uit van een heel jong, dynamisch team. We zijn allemaal jonge vrouwen onder de 28 jaar en er heerst een heel joviale atmosfeer. Hier bestaat geen hiërarchie. Na jaren theoretische studies achter de rug te hebben, vind ik het wel fijn om heel praktische dingen te kunnen doen. Ik sta in voor het reflectieprogramma en was mede verantwoordelijk voor de receptie na de State of the Union en de State of the Youth. Daarbij moest ik de vrijwilligers aansturen en alles in goede banen leiden. Achteraf heb ik veel fijne reacties gekregen. Het is de ideale stage om contacten te leggen en ik krijg de kans om te groeien. Het is een geweldige ervaring.’

 

Tim Burm (kok)

Charlotte Durnajkin

‘Ik werk al vijf jaar als kok in De Vooruit. Daarvoor heb ik ook een periode in de bar en aan de broodjestoog gewerkt. Tijdens Het TheaterFestival zie ik VIERNULVIER helemaal veranderen en heb ik als kok meer werk. Het is een drukke periode. Er komen veel mensen ’s middags en ’s avonds eten, zowel personeel als artiesten. Gelukkig worden we tijdens het festival geholpen door extra personeel, waaronder vrijwilligers van Refu Interim. We werken dan in een hecht team en vullen elkaar goed aan. In de keuken werken we eigenlijk à l’improviste. We zetten ons elke dag in om een saladebuffet klaar te maken met biologische groenten, zonder op voorhand een menu te bepalen. De gerechten zijn elke dag anders! We maken gewoon klaar wat we zelf graag koken.’

 

Freija Janssen (ticketverkoop)

Simon Verlinden

‘Ik sta al twaalf jaar in voor de ticketverkoop, daarvoor heb ik twee jaar in de cafetaria gewerkt. Het is nu al mijn derde TheaterFestival. Momenteel doe ik dit samen met mijn collega’s Johan en Kathleen. Op voorhand krijgen wij alle informatie over de voorstellingen en hun locaties, en dan maken wij daar tickets voor. Wij communiceren ook met de verschillende locaties over zaken als rolstoeltoegankelijkheid of de maximale zaalcapaciteit voor een voorstelling. Het is een extra drukke periode, want Het TheaterFestival is booming. Wat als we geen tickets meer verkochten? Dan zouden ongetwijfeld meer mensen de voorstelling zien, maar er zou ook meer gevochten worden aan de ingang.’

 

Het zitje op rij C nummer 16

Elie Agniel

‘Ik heb op zich niet veel te vertellen. Ik zou zelfs zeggen dat ik niets te vertellen heb. Ik ben ook maar gewoon een veredelde stoel. Of ik een verschil voel met niet-TheaterFestivaldagen? Niet echt. Maar nogmaals, veel voel ik niet. Na The Sheep Song en Sartre & de Beauvoir had ik wel één korte gedachte: mens zijn wil ik niet. Laat mij maar gewoon stoel blijven, dat lijkt me vrolijker en makkelijker. Nu heb ik een heldere functie, een helder doel, waar ik niet naar moet zoeken, noch iets voor moet doen. Gewoon “zijn” lijkt me een pak fijner dan moeten zoeken naar wat ik zou kunnen betekenen of hoe ik me zou kunnen voordoen als iets wat ik niet ben.’

 

Pauline Cnudde (drukker dagkrant)

Simon Verlinden

‘Momenteel werk ik twee maanden in dit copycenter. Ik dacht dat het wel iets voor mij was: mensen helpen, een babbeltje slaan. Ik ben er wel van geschrokken hoe onbeleefd mensen soms kunnen zijn. Ze weten het altijd beter. Ik vertel hen dat we geen geel papier hebben van 300 gram, maar dat is volgens hen dan niet mogelijk. Maar ik doe het graag. Hiervoor werkte ik trouwens in een labo.
Wij krijgen het krantje van de dag doorgestuurd, stellen een factuur op en zetten dan onze printers aan het werk. Die doen soms wel wat moeilijk. Omdat er zoveel boekjes worden geprint, moeten we het printbakje op tijd leeg maken. Anders kan de printer vastlopen. Iets verderop, in het andere copycenter, werkt mijn collega Leah. Dus als er dan toch een probleem is, kunnen we daar altijd verder printen. Als je nog eens voorbij mijn copycenter passeert, kom dan gerust eens binnen!’

Graag, Pauline!

 

Extra: Elie Agniel en Ans Van Gasse (redacteurs dagkrant)

Ans Van Gasse en Elie Agniel

‘Wij werken al jaren voor de dagkrant van Het TheaterFestival. Voor velen lijkt het vanzelfsprekend dat er elke dag een krantje klaarligt, maar weinigen beseffen dat daar elke dag een team van tien man hard aan werkt. Gelukkig hebben we Dens Jewulf. Niet alleen is hij uitzonderlijk goed gestructureerd, als hoofdredacteur kan je je geen betere voorstellen. Naast duizenden andere talenten blijft het toch elke dag weer uitzonderlijk indrukwekkend hoe hij een tekst tot in de kleinste details naleest. Van aanhalingstekens in de verkeerde richting tot een foute spanningsboog: geen enkel foutje wordt niet door zijn alziend brein aangepakt. Bovendien is hij zo bescheiden dat hij eiste dat we zijn naam niet vermelden. Dens is dus jammer genoeg een schuilnaam. 

Dens is erg goed in het schrijven van spitante teksten. Het is jammer dat hij dit jaar enkel als hoofdredacteur optreedt en zelf geen tijd heeft om ons te verblijden met zijn schrijfsels. Van zwierige titels tot diepgaande vragen met altijd wel een kwinkslag, zijn teksten voelen telkens diepgaand en toch lichtvoetig. Desalniettemin, zonder hem als hoofdredacteur zou het wel echt misgaan. Hij is bovendien ook een erg goede organisator: naast dit festival begeleidt hij ook randanimatie bij theatervoorstellingen, inleidingen en… motiveert hij zijn vrienden. Of… We denken toch dat we vrienden zijn met Dens. We hopen het. (hey Densje!)

Dens staat ook altijd open voor leuke mopjes. Het liefste luistert hij urenlang naar kritische feministische lezingen van Hugo Claus want Hugo weet soms niet hoe een vrouwenlichaam werkt. Dens vindt het grappig als we daar even over kunnen lachen. Als volhardende Hugo-fan moet het echter uiteindelijk wel weer serieus worden. Ik denk dat De verwondering zijn favoriete roman is, want ooit schreef ik dat woord eens als een adjectief bij een Instagramfoto, en het moest uiteraard meteen over Hugo gaan.

Dat hij af en toe – onterecht – denkt virussen te verspreiden op het netwerk van VIERNULVIER wordt hem dankzij zijn lieve lach instant vergeven. Hij kon er ook weinig aan doen. Krijg maar eens honderden bestanden per dag binnen. Toegegeven, soms vragen we ons af of hij niet zelf wat virussen in zich heeft zitten, maar hebben we dat niet allemaal? Het leven is ten slotte één groot virus. Wauw. Deze tekst wordt denser maar wij beginnen hoogdravend te worden maar dat is omdat Dens deze tekst niet zou mogen nalezen. Dat hij ons nog niet beu is… alhoewel, we beginnen er soms aan te twijfelen.’

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

For security, use of Google's reCAPTCHA service is required which is subject to the Google Privacy Policy and Terms of Use.

Tags: , , , , ,