het Theater Festival

2015 – Etcetera

za 05 sep 2015

State of the Union by the Young — Etcetera
“Etcetera als archief van morgen”

© Liza Noteris

De kersverse vierkoppige redactie van Etcetera, drama-turg Sébastien Hendrickx, onderzoeker Kristof Van Baarle, recensent Charlotte De Somviele en choreograaf Michiel Vandevelde, is ambitieus. Ze willen Etcetera katapulteren naar de beginjaren, toen het een actieve rol speelde in het discours rond nieuwe generatie makers. — Liza Noteris en Eva Decaesstecker

Jullie hebben de State of the Youth samen geschreven. Hoe verliep dat proces?

Michiel: “Het proces legt ook een beetje de inhoud van de State of the Youth uit. We hebben elk een brief aan elkaar geschreven met de vraag hoe je een collectief statement schrijft en hoe je meerstemmigheid bereikt. Uit die brieven is het idee ontstaan om een tekst te construeren in de vorm van een hypertekst, waarmee ik de voetnoten in een boek of op Facebook bedoel. Een soort van tekst met een incoherente lijn. Een montage, geen lineaire tekst. Het is een organisch gegroeid proces.”
Charlotte: “We wilden samen schrijven en niet vanuit één topic vertrekken. Het bundelen van de brieven en dus ook onze uiteenlopende bezorgdheden leenden zich daar uitstekend toe. We vertrokken vanuit stukjes tekst uit de individuele brieven, maar gaandeweg werd het meer door de groep gedragen.”

Voert de nieuwe redactie van Etcetera een ander beleid?

Sébastien: “We werken met een horizontale redactie. Er is geen klassieke verdeling van één hoofdredacteur met daaronder de andere redacteurs. We werken met vier samen en spreken liever van verschuivende hiërarchieën. De hoofdredacteur ad interim trekt het werk voor een bepaald nummer, maar we zijn ook constant in overleg. Zo worden we meteen geconfronteerd met wat we gemeen hebben en waarin we verschillen van visie.”
Kristof: “En die gemeenschappelijke visie krijgt steeds meer vorm. De State of the Youth heeft zelfs een aantal gesprekken gestimuleerd en mogelijk gemaakt. Het was de aanleiding voor veel interessante discussies.”
Charlotte: “Onder de vorige hoofdredactie was er minder ruimte voor overleg en inhoudelijk gesprek. Door onze horizontale werking willen we dit tegengaan door het al meteen in te bedden in onze structuur. Het is belangrijk je te verhouden tot mensen met een andere visie, opinie en smaak. Door met vier mensen samen te werken bots je vaak op jezelf of moet je je sterk kunnen profileren om een gesprek met drie mannen aan te gaan (lacht).”
Sébastien: “De kernredactie heeft de laatste maanden een aantal woorden, referenties en denkers op tafel gelegd die we onderling delen. De grote redactie, een groep van mensen met wie we op gezette tijdstippen samenzitten, dient dan weer om ons te ontregelen. Om onze blik open te trekken. Misschien staren we soms te veel naar onze eigen navels.”
Michiel: “Eén van de grootste verschillen met de oude Etcetera is dat het vroeger meer een kroniek van de podiumkunsten was. We willen niet alleen passief registreren wat er gebeurt, maar proactief zijn.”
Kristof: “We spiegelen ons eerder aan de begindagen aan Etcetera, waar het tijdschrift een actieve rol speelde in het vormen van een discours over een nieuwe generatie makers.”

Wat zijn de thema’s van jullie State of the Youth?

Michiel: “We willen nog niet te veel prijsgeven, maar een lijn die terugkomt is de kloof tussen discours en praktijk. Het gaat niet altijd over de kloof, maar ook over het discours in de kunst en van de politiek over de kunst an sich dat niet altijd wenselijk is.”

Waarom hebben jullie de naam Etcetera bewaard?

Sébastien: “Die vraag lag op tafel. Veel organisaties worden daar vandaag de dag mee geconfronteerd. Mensen schrijven een subsidiedossier en stellen zichzelf in het beste geval de vraag in hoeverre ze moeten blijven voortbestaan of dat hun verhaal uitverteld is. Met Etcetera hebben we ook met die vraag gespeeld, maar we konden ons voldoende vinden in de traditie om ermee door te gaan. Etcetera is ook al een gevestigde naam en het is belangrijk dat er verschillende stemmen zijn in het kunstkritisch landschap.”

Kunnen jullie het archief voor morgen zijn?

Charlotte: “Dat is voor mij een van de redenen om verder te gaan met Etcetera. Als je ziet dat teksten uit de jaren tachtig nog altijd gelezen worden en als leidraad worden gebruikt, dan motiveert mij dat enorm. Diezelfde logica willen we doortrekken voor Etcetera. Dat het een soort archief van morgen kan zijn.”
Sébastien: “Etcetera.”

Lees The State of the Union by the Young 

Tags: , ,