het Theater Festival

“Ingenieus ontvouwt de Vroedt een brede caleidoscopische vertelling die dwars door alle maatschappelijke lagen lijkt te willen boren, waarbij hij geen enkele kwestie uit de weg gaat. ”

Juryrapport

“The Nation van Eric de Vroedt is dé theatergebeurtenis van het jaar.”

NRC

The Nation

Eric de Vroedt/Het Nationale Theater

The Nation is een actuele theaterthriller over de op hol geslagen Nederlandse multiculturele samenleving. Het begint met een mysterie: de elfjarige Ismaël is spoorloos verdwenen. Wat daarna volgt, is een zoektocht langs alle lagen van de maatschappij. In zes spannende afleveringen houdt The Nation ons een spiegel voor over beeldvorming en identiteit: welk beeld hebben wij van de ander en welk beeld presenteren wij van onszelf? Zien we de ander als individu of als stereotype? Hoeveel moeite doen wij om voorbij het masker van de ander te kijken en wanneer durven wij zelf onze eigen maskers te laten zakken? In de continue strijd om onze eigen identiteit te bepalen, beschermen of bevechten raken we snel het zicht kwijt op waar het in het leven werkelijk om gaat.

Een elfjarig kind is verdwenen. Waar je een grote gezamenlijke zoekoperatie verwacht, zien we vooral losgeslagen individuen die zichzelf aan de hand van deze tragedie profileren.

met Saman Amini, Bram Coopmans, Tamar van den Dop, Hein van der Heijden, Jacqueline Blom, Keja Klaasje Kwestro, Mark Rietman, Vanja Rukavina, Pieter van der Sman, Mahfoud Mokaddem, Romana Vrede & Kayen Thode | concept, tekst & regie Eric de Vroedt | vlogteksten Joeri Vos & Saman Amini | kindregie & regieassistent Abdel Daoudi | dramaturgie Willemijn Barelds & Remco van Rijn | decorontwerp Maze de Boer | kostuumontwerp Lotte Goos | lichtontwerp & video Bernie van Velzen | muziek & compositie Remco de Jong & Florentijn Boddendijk

Uit het juryrapport:

The Nation duurt vijf uur, en bestaat uit zes afleveringen, net als een tv-serie. Het is tegelijk een thriller in lijn met series als Luther of The Bridge (wie vermoordde een elfjarig jongetje?) én een dwarsdoorsnede van de Nederlandse samenleving, een parade van mensen die elk op hun manier het grote gelijk aan hun kant proberen te krijgen: Nederlandse politie, journalisten, ondernemers en politici, maar ook Marokkanen, Kosovaren, Afrikanen. Hoofdpersonage is de politicus Wouter Wolff: vol overtuiging zet hij zich in voor de goede, linkse zaak (tegen een dubieus megaproject van ondernemer Sjoerd van der Poot), maar steil zal zijn ondergang zijn.

Ingenieus ontvouwt de Vroedt een brede caleidoscopische vertelling die dwars door alle maatschappelijke lagen lijkt te willen boren, waarbij hij geen enkele kwestie uit de weg gaat. Volgens het procédé van de dialectiek wordt elke uitspraak ontkracht door zijn tegendeel. Intellectuele verwarring als onze hedendaagse condition humaine. Naar vorm is dit een al even spannende voorstelling. Voor elke aflevering heeft de Vroedt een andere vertelwijze gebruikt: een talkshow (vol spanning en ironie), een documentaire met een zeer slimme inzet van het videoscherm, een lange dialoog die een hele aflevering in beslag neemt, enzovoort.

Al bij de meeslepende eerste aflevering riskeert hij al zijn kruit meteen te verschieten, maar de rit blijft spannend tot het eind. Hier is een echte toneelschrijver aan het werk, even intelligent als sociaal begaan, die alle registers feilloos beheerst. Daarenboven bewijst de Vroedt met The Nation een uitstekende acteursregisseur te zijn. Zeker Tamar van den Dop of Vanja Rukavina weten virtuoos met hun dubbelrollen om te gaan. En ook hoofdrol Hein van der Heijden vertolkt zijn politicus in een breed spectrum: retorisch in het publieke leven, agressief in zijn strijd met zijn tegenstander (een voortreffelijke Mark Rietman) en kwetsbaar op persoonlijk vlak.

Zo tilt The Nation binge watching naar een nieuw niveau. Die lange duur genereert vanzelf een erg speciaal gevoel van gemeenschap. Het is het gevoel dat ook de Grieken moeten hebben gehad toen ze op één dag drie tragedies en een saterstuk over zich lieten komen. De marathon, niet als gimmick, maar als een wezenlijk theatraal verschijnsel.