“Nathan Ooms beschikt over het talent om een moeilijk te vatten algemeen tijdsgevoel toch heel tastbaar op scène te brengen, via de strategie van een cynische humor die net zozeer de verbeelding aanspreekt als toch heel herkenbaar blijft.”
#jury22
“The Honey House slaagt erin om de radioactiviteit van het spektakel én de catastrofale uitwerkingen daarvan zichtbaar te maken”
Sébastien Hendrickx in Etcetera
“Wat ze tonen is sterk bewegingstheater gepuurd uit getrainde lichamen, veel expressief talent en kwetsbare ogen”
Lieve Dierckx - pzazz
In The Honey House zien we vijf performers in bewegingen en acties die voortkomen uit een maatschappij gekarakteriseerd door competitie, een onverzadigbare nood aan zelfontplooiing en constante tijdsdruk. Het jachtige leven, zeg maar. Ze lijken geschokt maar verveeld, ambitieus maar cynisch, sterk verbonden maar ellendig individueel, onvermoeibaar maar uitgeput. De belofte van het goede leven functioneert als een gym zonder uitgang: gain en pain volgen elkaar op in een steeds snellere lus van intensiteit. Wat voor lichamen komen voort uit deze conditie en wat voor relaties creëert het?
Lees hier waarom de juryleden deze voorstelling selecteerden.