“Besnorde pokerface, absurde humor, feilloos gevoel voor timing. Wie Maxim Storms al zag spelen, weet: hij is de Charlie Chaplin van zijn generatie.”
De Standaard
Theatermaker Maxim Storms beschrijft in dit dadaïstische treurspel een onbetrouwbaar universum waarin de protagonist zijn staart verliest. Niemand weet hoe dit is kunnen gebeuren. De protagonist verdenkt alles en iedereen, inclusief zichzelf. In deze solo werkt Maxim aan een zich permanent ontwikkelend web van brute chansons, dadamonologen, kosmische collages, fabelchoreografieën en videofragmenten.