het Theater Festival

“Stone verhoudt zich als een iconoclast tot het klassieke toneelrepertoire. Hij vreet het op en spuugt het weer uit: verteerd, getransformeerd, verregaand geactualiseerd. ”

Juryrapport

“Stone maakt een intrigerende en rijke hertaling van het werk van de Noorse toneelschrijver [...] het
spel is zonder uitzondering ijzersterk.”

Parool

Ibsen huis

Simon Stone / Internationaal Theater Amsterdam

DEZE VOORSTELLING KAN HELAAS NIET HERNOMEN WORDEN TIJDENS HET THEATERFESTIVAL.
VAN 21 T/M 23 FEBRUARI 2019 SPEELT ZE IN DESINGEL KUNSTENCAMPUS.

Geïnspireerd op verschillende werken van Henrik Ibsen schreef en regisseerde Simon Stone Ibsen huis voor Toneelgroep Amsterdam. Ibsen Huis is een familie-epos over het moeizame maar onvermijdelijke samenleven van verschillende generaties onder één dak. Centraal staat het vakantiehuis ontworpen door de gevierde architect Cees Kerkman waarin de verschillende gezinsleden elkaar op cruciale momenten in hun leven ontmoeten. We volgen de familie van 1964, het ogenblik waarop het huis in de steigers staat tot 2016 het moment waarop het definitief in vlammen opgaat. De geheimen en trauma’s  in deze tragedie oefenen een fatale invloed uit op de levens van de verschillende generaties. Er ontstaat een intrigerend spel van verdringing, leugens en afrekeningen waarin het huis de enige getuige is van de hele familietragedie.

naar Henrik Ibsen | tekst, regie Simon Stone | dramaturgie, vertaling Peter van Kraaij | scenografie Lizzie Clachan | lichtontwerp James Farncombe | muziek Stefan Gregory | kostuums An d’huys | particulier producent Gert-Jan en Corinne van den Bergh

Uit het juryrapport:

Meedogenloos en monumentaal verrijst het op het podium: het drie verdiepingen tellende zomerhuis van de familie Kerkman, ontworpen en gebouwd door pater familias Cees (Hans Kesting). Dit huis (een ontwerp van Lizzi Clachan) is het hoofdpersonage in de voorstelling Ibsen Huis van de Australische regisseur Simon Stone bij Internationaal Theater Amsterdam (voorheen Toneelgroep Amsterdam). Het zou de gezinsleden geborgenheid moeten bieden, maar in deze inktzwarte visie op familiebanden wordt het een glazen gevangenis.

Stone verhoudt zich als een iconoclast tot het klassieke toneelrepertoire. Hij vreet het op en spuugt het weer uit: verteerd, getransformeerd, verregaand geactualiseerd. Dit keer bewerkt hij ingrijpend een aantal drama’s van Ibsen – Bouwmeester Sollness, Kleine Eyolf en Spoken, en vervlecht die ingenieus tot één groot, generaties omspannend, familiedrama. Daarmee biedt hij zowel een ‘inclusieve’ kijk op het oeuvre van Ibsen als een somber stemmende blik op het perpetuum mobile van de condition humaine. Speciale vermelding verdient hier het fenomenale acteursensemble van Internationaal Theater Amsterdam, met Maria Kraakman, Maarten Heijmans (Arlecchino 2017) en Hans Kesting als uitblinkers. Samen met het monumentale decor vormen zij de motor achter deze infernale familiegeschiedenis.

De wisselwerking tussen techniek en dramaturgie is niet minder impressionant. We volgen de familie Kerkman van 1964, wanneer het huis wordt gebouwd, tot het in 2016 in vlammen opgaat. Door grote glaspartijen kijken we naar binnen – alles wordt gezien, ook al kan veel het daglicht niet verdragen: jaloezie, overspel, leugens, manipulatie, ziekte, incest, euthanasie. Het ronddraaiende huis stelt Stone in staat filmische ingrepen te doen: scènes en tijden vloeien in een knappe montage naadloos in elkaar over. In het derde, meest theatrale deel raken verleden en heden zelfs zo verstrengeld dat de grenzen in de tijd worden opgeheven. Het huis wordt dan een plek waar deze personages voor eeuwig gevangen zitten, met elkaar, hun herinneringen, hun schuld en spijt. Dan resteert nog maar één noodlottige conclusie: generaties komen en gaan, gezichten veranderen, maar het leed dat familieleden elkaar berokkenen, blijft onveranderlijk bestaan. Ibsen Huis, kortom, is een monument.

DE SINGEL
Rode Zaal