Coloured Swan 3: Harriet’s reMix

Uit het juryrapport:

Op de valreep, tussen de eerste en de tweede lockdown, ging Coloured Swan 3 in première. Gelukkig voor ons, want de nieuwe voorstelling van Moya Michael is misschien wel één van de meest bijzondere podiumervaringen van dit geamputeerde seizoen. Uitleggen waarom is niet zo eenvoudig. En net daarin schuilt de mysterieuze kracht van dit werk. Coloured Swan 3 moet je bij uitstek met je lijf en je intuïtie begrijpen. Wie daarvoor openstaat, wordt ondergedompeld in een kleurrijk universum vol dans, poëzie en visuele storytelling, op het snijpunt tussen West-Europese en Sub-Sahara Afrikaanse cultuur, tussen verleden en toekomst, mythologie en Afrofuturisme, spiritualiteit en technologie.

Harriet’s reMix is het derde deel van Michaels Coloured Swan-reeks (Kosmonaut & KVS). De titel verwijst niet alleen naar de Zwarte Zwaan uit Tsjaikovski’s balletklassieker Het Zwanenmeer, maar ook naar het Apartheidsregime in Zuid-Afrika waarin Michael als kind opgroeide. Gemeenschappen werden er gescheiden volgens kleur: wit, zwart, Indisch, gekleurd… Het inspireerde Michael tot een zoektocht naar hoe die etiketten haar als mens en danser gevormd hebben, maar ook naar hoe ze kunstenaars van kleur een volwaardige stem kan geven op het podium. Precies in dat gebaar van ‘plaatsmaken’ en gedeeld auteurschap schuilt volgens de jury een grote urgentie.

Uniek aan Coloured Swan 3 is bovendien de bijna surrealistische manier waarop Michael met tijd speelt. Zo heeft de voorstelling geen begin of eind, maar verloopt ze cyclisch: als publiek volg je één loop en maak je dan plaats voor de volgende groep. Op dezelfde niet-lineaire manier lopen toekomst en geschiedenis in elkaar over. Op het podium staan vier fantastische jonge performers: Loucka Fiagan, Oscar Cassamajor, Milo Slayers en Zen Jefferson. Hun praktijk is een hybride mélange van tekst, rap, experimentele hiphop, urban dans en audiovisuals. Ook hun identiteit bevindt zich op een kruispunt. Zij zijn de stem van de next generation, maar Michael plaatst hen ook met beide voeten in de historische en mythologische tijd.

De rituele gestes, prachtige kostuums en symbolische scenografie – denk aan spirituele maskers en rubberbanden die herinneren aan de gruwelijke lynchpartijen tijdens de Apartheid – stellen de geesten van Michaels voorouders aanwezig in alles wat er op scène gebeurt. Coloured Swan 3 houdt zo het midden tussen een rouwritueel en een speculatieve schets van een utopische toekomst, een gemeenschap waarin de doden en de levenden samenleven ongeacht kleur of afkomst, en identiteit een grenzeloos begrip wordt. Dit is een vorm van dekoloniseren met verbeelding als voornaamste wapen.