“Met Sono io? bewijst Circus Ronaldo opnieuw dat het aan de absolute top staat van het circustheater – niet alleen in België maar ook wereldwijd. In ware commedia dell’arte-stijl delen vader Danny en zoon Pepijn Ronaldo hier voor het eerst samen de piste. De zesde en zevende generatie van de beroemde circusfamilie gaan in dit knappe duet een acrobatische krachtmeting aan, waarbij een lach en een traan nooit ver weg zijn.”
#jury22
“Sono io? is ook een speelse satire op de eergierige circusartiest – en daarin bewijzen de Ronaldo’s opnieuw theatraal te charmeren, waardoor hun expressieve interactie doet denken aan de stille mime van Chaplin en co.”
De Standaard
“Het theatrale meesterschap van Circus Ronaldo schuilt in de subtiele karaktertekening, maar ook in de manier waarop het drama van de vergankelijkheid wordt uitgediept.”
**** - De Morgen
Sono io?
Circus Ronaldo
Een queeste naar hereniging, tussen vader en zoon, tussen speler en publiek, tussen oude glorie en nieuwe kansen.
Danny en Pepijn Ronaldo, vader en zoon, samen op scène. Via hun gedeelde liefde voor muziek en spielerei bouwen ze een brug tussen gelijkenissen en verschillen. De vader lijkt vastgeroest in zijn verleden, hopeloos zoekend naar een aloud, maar vergaan gevoel van extase. De zoon zoekt naar de verzoening tussen het oude circus dat zijn vader creëerde en de wereld daarbuiten.
De wortels van Circus Ronaldo reiken terug tot ver in het verleden, met Danny en Pepijn als zesde en zevende generatie. Met zeven als heilig getal brengen ze nu een ode aan dit verleden: Sono io? (Ben ik dat?).
Lees hier waarom de juryleden deze voorstelling selecteerden.
Creatie: Danny Ronaldo, Pepijn Ronaldo, Seppe Verbist
Techniek: Flor Huybens, Dominique Pollet
Eind regie: Frank Van Laecke
Spel coaching: Steven Luca, Walter Janssens
Sound design: Seppe Verbist
Lichtontwerp tent: Frank Van Laecke, Dominique Pollet
Lichtontwerp Zaal: Dominique Pollet
Muziek: David Van Keer, Birger Embrechts, Seppe Verbist, Tchaikovsky
Studio muzikanten: Pedro Pozos , Cedric Murrath, Stefan Wellens, Harmen Goossens, Floris De Smet, Birger Embrechts, Jasper De Roeck, Corneel Didier, Seppe Verbist, Tom Lambrechts, Thomas Van Hees
Kostuum uitvoering: Dotje Demuynck
Decorontwerp, Constructie decors, Rekwisieten: Danny Ronaldo, Erik Van den Broeck, Seppe Verbist, Marjolijn Midori, Nanosh Ronaldo, David Ronaldo, Johanna Daenen, Pepijn Ronaldo
Zakelijke leiding: Lesley Verbeeck
Promo materiaal: Frauke Verreyde
Coproductie: Théatre Firmin Gémier / La Piscine – Pôle national des arts du cirque (Châtenay-Malabry), Theater op de Markt – Dommelhof (Pelt), Miramiro (Gent)
Met steun van: Cultuurhuis de Warande (Turnhout), GC ’t Blikveld Bonheiden en de Vlaamse Gemeenschap
Contact en Spreiding: Frans Brood Productions
Kunstencentrum VIERNULVIER
Vooruit Theaterzaal
Danny Ronaldo: Een gelauwerde clown die al meer dan veertig jaar op de planken staat of zoekend door het zaagsel van de piste woelt. Een levend gestalte van erfgoed en circusgeschiedenis. Opgeleid naar de oeroude circus- en theatertradities binnen een zes generatie oude circusfamilie.
“Toen mijn zoon Pepijn werd geboren is de grootste drukte in mijn leven met internationaal reizen begonnen. We hebben elkaar zoveel moeten missen. En dat gemis heeft nu net een intense verbinding gemaakt in alles wat we doen. Maar die verbinding draagt ook nog veel mysteries in zich die nog lang niet uitgeklaard zijn… Ik kijk er enorm naar uit om dit samen op de scène te ontdekken.”
Pepijn Ronaldo: Danny’s tweede zoon. Als kleine jongen van acht speelde hij al mee in de voorstelling Circenses. Een speels debuut waarmee hij toch al meteen onuitwisbare sporen naliet in de herinneringen van het Ronaldo-publiek. Intussen is hij net afgestudeerd aan L’ école internationale de théâtre Lassaad. Tijdens deze opleiding heeft Pepijn zich kunnen richten op verschillende authentieke theaterstijlen zoals Commedia dell’arte, pantomime, mélodrame, expressief masker,… Pepijn wil graag deze schoolse achtergrond samenbrengen met zijn liefde voor het circus en zijn liefde voor de clown.
“Ik heb altijd een gevoelige connectie gehad met mijn papa. Een manier van zijn, een manier van doen die ik soms bangelijk genoeg herken in de kleinste beweging die ik maak. En die gelijkenis wil ik graag als een spiegel op scène zetten. Die gelijkenissen die we delen maar ook de verschillen die we hebben.”
