het Theater Festival

“Hun wapen: spelen! Met woorden en beelden! Maar wel op het scherp van de snee. Slechts een haarbreedte verwijderd van wie ze zelf zijn. Maar net die haarbreedte telt: ze opent het veld om echt te spelen met betekenissen, om kwesties te benoemen én te ontmijnen in één beweging.”

#jury20

“Seks(e)(n) behoort tot het mooiste, ontroerendste en belangrijkste dat de KOE ooit gemaakt heeft [...] ongemeen geestig, spitsvondig en ontluisterend.”

Focus Knack

“De verfrissende standpunten op de scène nodigen uit om verbanden te leggen naar de wereld buiten het theater. Seks(e)(n) is #thisisourculture op zijn best, een protest op de Bühne!”

thisishowweread.be

seks(e)(n)

de KOE & mugmetdegoudentand

Gedaan met de genderongelijkheid, vinden de KOE en mugmetdegoudentand. Ze lieten zich inspireren door Goethe’s roman Die Wahlverwandtschaften, opgezet als amoureus experiment genre Temptation Island. Vallen de personages ten prooi aan hun passies en driften, de zogenaamde natuurwetten? Of zegeviert de ratio? Het einde was toen ook al catastrofaal.

In seks(e)(n) wordt de roman volledig uitgekleed. Met dezelfde ingrediënten – twee mannen, twee vrouwen, een tuin – beginnen de makers aan een totaal nieuw experiment, in een eigentijds klimaat. In Goethe’s tijd was de natuur nog een plek zonder mensen: wij konden niet zonder haar bestaan, maar zij kon prima zonder ons. Anno 2020 hebben we zo goed als elke vierkante centimeter van de aardbol bezet, gecontroleerd en geconditioneerd, en op die manier ontnomen van haar wildheid, haar onvoorspelbaarheid. Wat is nog ‘natuurlijk’?

Seks(e)(n) gaat over hokjes en labels, over definities en appropriaties, over vrijheid en maakbaarheid. Vier mensen banen zich een weg door een lexicon van nieuwe en oude termen, proberen die te grijpen en te verfijnen. In seks(e)(n) gaat het erom steeds onderweg te zijn, in de sprong. Bovenal is seks(e)(n) een opening.

 

van & met Lineke Rijxman, Ans Van den Eede (/Natali Broods), Willem de Wolf & Peter Van den Eede | geïnspireerd op de ideeën van Die Wahlverwandtschaften van Johann Wolfgang Goethe | decor, licht & geluid Bram De Vreese & Shane Van Laer | muziek Ramses Van den Eede | kostuums Julie De Meester & Jente De Graef | met dank aan Wannes Gyselinck & Ans Van den Eede | productie de KOE & mugmetdegoudentand | coproductie Het Laatste Bedrijf | met de steun van de Tax Shelter maatregel van de Belgische Federale overheid | met de hulp van Gallop Tax Shelter

Uit het juryrapport:

De hedendaagse obsessie met identiteit (en seks) baarde veel nieuwe woorden en letters van Amerikaanse snit, zoals ‘woke’, ‘ally’ of LGBTQ. Kwestie van alles juist te benoemen en niemand te beledigen. Gedaan met dubbelzinnigheden. Maar ook gedaan met spelen: in dit secuur aangeharkte parkje van weldenkendheid mag niemand nog doen alsof hij een ander is. Toch blijkt dat parkje een mijnenveld. Dat leert ons seks(e)(n) van de KOE en mugmetdegoudentand.

Vandaag lachen we meewarig met toeschouwers die 200 jaar geleden nog zo opgingen in een stuk dat ze achteraf de ‘slechterik’ afrosten. Snapten die niet dat een acteur op het podium niet zichzelf is? Zoveel slimmer zijn we nochtans niet: vandaag kan je in Hollywood geen gay of transgender personage spelen zonder dat ook te zijn. Anders zijn pek en veren over die ‘appropriatie’ je deel.
Zijn we het recht om te spelen dan kwijt? Hoe moeten we elkaar dan nog ooit begrijpen? Diende theater net niet om het beest in onszelf in de ogen te kunnen kijken, zonder de gevolgen te dragen?

Vandaag vinden we het ook tenenkrommend naïef hoe Johann Wolfgang von Goethe in zijn Wahlverwandtschaften de wereld opdeelt in een wilde natuur en de redelijke cultuur. Zag hij dan niet dat er altijd een gat gaapt in de cultuur zelf, waar de ‘natuur’ – het onredelijke, geweld, seks – de cultuur binnen gulpt?  Maar ook daar lachen we te vroeg…

Neem nu seks. Daar weten we nu wel alles van, toch? We stelden genderconstructies en -geweld aan de kaak en omarmden ‘niet-heteronormatieve’ seksuele identiteiten. Iedereen kan nu zichzelf zijn. Maar zo belandden we ongemerkt terug bij Goethe’s start. Hij plakte woorden als natuur en cultuur op dingen waar hij de vinger niet op kon leggen. Wij doen hetzelfde met lettertjes en neologismen. Maar dat brengt ons geen stap dichter bij de werkelijkheid erachter. Integendeel. Het discours daarentegen staat even stijf van de moraal.

Seks is geen spel meer, maar een onaantastbare identiteit (en als die ons niet aanstaat, medicaliseren of demoniseren we ze wel). Het verschil met Goethe? We hebben geen flauw idee meer van ‘de natuur’. In het Antropoceen is alles cultuur. We bekampen geen natuur maar culturele schijngestalten, die we zo ernstig nemen dat het lijkt alsof we ze verwarren met de werkelijkheid.

Zo beroven we onszelf van de mogelijkheid om te spelen met woorden en beelden, hoe krakkemikkig ze de werkelijkheid ook vervangen. Ondertussen staat die werkelijkheid zelf op instorten door een ecologische crisis zonder voorgaande. Seks(e)(n) van de KOE en mugmetdegoudentand toont hoe dramatisch dat kan uitpakken.

Hun wapen: spelen! Met woorden en beelden! Maar wel op het scherp van de snee. Slechts een haarbreedte verwijderd van wie ze zelf zijn. Maar net die haarbreedte telt: ze opent het veld om echt te spelen met betekenissen, om kwesties te benoemen én te ontmijnen in één beweging.

€14 (basis) / €10 (65+/-26/-18/pro)
duur: 100 min.
taal: NL gesproken

de KOE
mugmetdegoudentand

De KOE is een Antwerps theatergezelschap. De artistieke kern bestaat uit Peter Van den Eede, Natali Broods en Willem de Wolf. De KOE maakt spitse, geestige en persoonlijke voorstellingen, wars van alle theatercodes en -conventies, waarin vorm en inhoud niet van elkaar los te denken zijn. Heerlijk filosofische komedies, die daarin geen paradox zien. Met de vinger aan de pols van de tijd, en altijd pogend om de mens een spiegelbeeld voor te schotelen dat tegelijk snijdend eerlijk en diep empathisch is. Schijnbaar apolitiek.