“Onstuimig jeugdtheater van de bovenste plank. ”
Juryrapport
“Joie de vivre, furie, verleiding, tristesse: Klut en Lilo gebruiken de muzikaliteit van de taal om emoties kracht bij te zetten, met hilarische scènes tot gevolg.”
Focus Knack
Klutserkrakkekilililokatastrof 
fABULEUS & Ballet Dommage
Komt dat zien! En oefen alvast op de meest onuitspreekbare titel van het jaar! Klutserkrakkekilililokatastrof schippert tussen een zigeunerverhaal, een maffia-epos, Tom & Jerry, een Spaans-Italiaanse telenovelle en het Eurovisiesongfestival. Een voorstelling die baadt in de nostalgie van het rondtrekkend theater. Jammer genoeg is de voorstelling al begonnen. Hoe vroeg je ook komt, je bent altijd te laat.
Katrien Valckenaers en Maxim Storms studeerden samen aan de opleiding Drama van KASK in Gent. Ze herkenden in elkaar een voorliefde voor fysiek theater en absurde humor en stichtten instant het collectief Ballet Dommage. Samen met vormgever/performer Rachid Laachir en costumière Maartje Van Bourgognie nemen ze je nu mee in het wervelende avontuur van het rondtrekkend duo Klut en Lilo.
Uit het juryrapport:
De titel van deze kinderproductie klinkt als een Mary Poppins on speed, en maakt dat ook helemaal waar. Twee clowneske figuren, Lilo en Kluts, sleuren jong en oud mee in een associatief spel dat het midden houdt tussen circus, kermis, theater en een pretpark in een black box. Eerst is de speelvloer nog volledig leeg, vijf minuten later staat hij vol met de meest bizarre props (het rijdende nijlpaard!). Die transformatie zegt alles over de vrijgevige theatervisie van het jonge duo Ballet Dommage. En wil je nog meer? Dat kan, maar dan moet je wel een okkernoot dokken: je pasmunt op deze zotte trip, voor extra entertainment. Wie de flosj weet te grijpen, mag zelfs mee het podium op. Participatie zweeft hier tussen vrolijk meedoen en schaamteloze manipulatie.
Want hoewel de dolle opeenvolging van actjes in Klutserkrakkekilililokatastrof vooral pure pret wil bieden, lees je ook subtiele kritiek op de hele vrijetijdsindustrie en het consumentisme dat zich specifiek op kinderen richt, én op de onfeilbaarheid van ‘eigen kind schoon kind’. Ongebreideld anarchistisch maakt deze voorstelling er schoon schip mee, door te laten voelen dat er soms geen echte winnaars zijn, maar enkel verliezers – zoals in het getouwtrek om een kind bij gescheiden ouders. Zonder het minste geheven vingertje leert Klutserkrakkekilililokatastrof dat mislukken, als kind en als ouder, nu eenmaal bij het leven hoort. Soms zegt sotternij zoveel meer.
Zeker als je zoals Katrien Valckenaers en Maxim Storms (hier bijgestaan door regisseur Filip Bilsen) zo snel kan schakelen tussen verschillende registers, en van uitbundigheid-met-een-pokerface je natuurlijke uitstraling hebt weten te maken. Die vermoorde onschuld liet zich dit seizoen ook al zien in Bonte Nacht bij Tuning People en De Maan, die de jury net zo goed had kunnen selecteren. Storms en Valckenaers zijn niet alleen aanwinsten voor het jeugdtheater, maar voor gulheid van theater tout court. Met Ballet Dommage hebben ze al vaker participatieve projecten ondernomen op locatie, zoals samen een kerk bouwen of garages bespelen bij mensen thuis. Hier brengen ze die nomadische filosofie naar de schouwburg zelf, met fysiek theater en absurde humor. En met brio: ze hebben met Klutserkrakkekilililokatastrof een voorstelling in elkaar ge’klutselt’ die allerminst een catastrofe is, maar juist onstuimig jeugdtheater van de bovenste plank.
BRONKS