“Voor het eerst plaatst ORKA de individuele tragiek van zijn personages ook tegen het historische decor van een veranderende wereld.”
#jury19 Evelyne Coussens
“De ploeg van ORKA schildert de verhaallijnen in warme, diep glanzende kleuren, met een precieze tekst vol volks-poëtische beeldspraak en met een verfijnd en humoristisch acteerspel.”
De Morgen
In een kerk vertelt Studio ORKA het levensverhaal van een opgroeiende jongen, Dinsdag genaamd, en alles om hem heen. Flarden, herinneringen en dromen, momenten die bepalen wie we zijn of nooit mochten worden.
En ondertussen spelen we met de tijd, zijn voeten.
Craquelé is een ode aan alle zichtbare (schijnbaar belangrijke) en alle onzichtbare (schijnbaar onbelangrijke) mensen en gebeurtenissen in ons leven.
Uit het juryrapport:
Het Gentse gezelschap Studio ORKA had altijd al een patent op het kleurrijk vertellen van herkenbaar-menselijke worstelingen, maar met Craquelé voegt het daar voor het eerst een bredere, historische lading aan toe. Niet in het minst ligt dat aan de keuze voor opnieuw een speelplek met de impact van een zelfstandig personage: een kerk. Letterlijk onder de kerktoren ontwikkelt zich een verhaal rond het conflict tussen de veiligheid van een vertrouwde abri en de risicovolle sprong naar de grote wereld.
We schrijven september 1945, de woelige weken vlak na de bevrijding. René (Robrecht Vanden Thoren), de zoon van grafdelver Nestor (Dominique Van Malder), vindt een boreling in de preekstoel. Het jongetje (Titus De Voogdt) krijgt de naam Dinsdag en een kamertje boven het orgel. In de decennia die volgen, zal René keuzes maken die hem ver van zijn vader én van de dorpse gemeenschap zullen wegvoeren. Dinsdag blijft zich quasi zijn hele leven verschuilen onder de spanten van de kerk, tot het moment dat hij ons toespreekt in het hier en nu – op de begrafenis van zijn vader.
Met slimme, minimale ingrepen in make-up, kostuum en scenografie weet ORKA de uiteenlopende levenspaden van de twee vrienden vorm te geven doorheen de tijd, terwijl het tegelijk ook erg voelbaar maakt hoe die times a-changing zijn. Het geeft Craquelé niet alleen een filmische feel mee, maar ook het epische elan van een generatiebrede vertelling. De visuele creativiteit, de poëtische grapjes en het spelplezier kenden we al: het zijn de vertrouwde ORKA-ingrediënten die een publiek van kinderen en volwassenen ademloos binnentrekken. Maar voor het eerst plaatst het gezelschap de individuele tragiek van zijn personages ook tegen het historische decor van een veranderende wereld. Een kwaliteitssprong die wat de jury betreft wel moest uitmonden in een selectie.