SAVE THE DATE 08 SEP – 18 SEP 2022 GENT
“Door de dynamische dansfilm die Dhont ervan maakte, wint deze voorstelling nog aan intensiteit.”
#specialhonours
“Each dancer demonstrates the same willfulness, empowerment, the desire to profile themselves in their own way. They don’t speak the same body language, yet as a collective they constitute a shattering scream.”
Springback Magazine
any attempt will end in crushed bodies and shattered bones 
Jan Martens/GRIP & Dance On Ensemble & Lukas Dhont
Met any attempt will end in crushed bodies and shattered bones richt choreograaf Jan Martens zijn pijlen voor de eerste keer voluit op de grote scène. De titel is ontleend aan een laakbare uitspraak die de Chinese president Xi Jinping in 2019 deed. Het thema van deze dansvoorstelling: het recht om te protesteren en demonstreren.
Een heterogene groep dansers overbrugt meerdere generaties, de jongste is 16 de oudste 69. Een voor een eisen ze hun plek op het podium op, zonder daarbij de andere de pas af te snijden. Ze worden daarin geruggensteund door een soundtrack die bestaat uit protestliederen uit verschillende tijden.
Lukas Dhont tekent voor deze secuur gemonteerde en bijzonder fijngevoelige filmische interpretatie, helemaal geënt op de choreografie van Martens. Dhont gebruikt daarbij de lijnen op de grond die ook door de dansers worden gebruikt. Een passionele ode aan het protesteren en terug opstaan als je al dan niet letterlijk op de grond geslagen wordt.
een choreografie van Jan Martens
een interpretatie door Lukas Dhont
geproduceerd door The Reunion voor GRIP
gefilmd in DE SINGEL (Antwerpen, BE) – februari 2021
producer Michiel Dhont | regisseur Lukas Dhont | director of photography Esmoreit Lutters | steadicam Stanislav Dobak | camera-assistentie Rachelle Sluiter & Angela Otten | geluidsingenieur Yanna Soentjens | editor Bram Dutry | geluidsmix Yanna Soentjens | colorist Florian Keirse | suppliers Lucky Cameras & CQN | met de steun van de Culturele Activiteitenpremie van de Vlaamse Overheid
voorstelling:
geproduceerd door GRIP
in samenwerking met Dance On Ensemble
choreografie Jan Martens | dans Ty Boomershine, Truus Bronkhorst, Jim Buskens, Baptiste Cazaux, Zoë Chungong, Piet Defrancq, Naomi Gibson, Kimmy Ligtvoet, Cherish Menzo, Steven Michel, Gesine Moog, Dan Mussett, Wolf Overmeire, Tim Persent, Courtney May Robertson, Laura Vanborm & Loeka Willems | understudy's Pierre Bastin, Georgia Boddez, Zora Westbroek & Lia Witjes Poole | artistieke assistentie Anne-Lise Brevers | lichtontwerp Jan Fedinger | assistentie lichtontwerp Vito Walter | kostuumontwerp Cédric Charlier | assistentie kostuumontwerp Alexandra Sebbag & Thibault Kuhn | outside eyes Marc Vanrunxt, Renée Copraij, Rudi Meulemans & Siska Baeck | tekst fragment uit SPRING van Ali Smith. Copyright © 2019, Ali Smith, gebruikt met toestemming van The Wylie Agency (UK) Limited | muziek “Concerto pour Clavecin et Cordes Op 40” Réf Im: 108884 Musique de Henryk Mikolaj Górecki © PWM Editions représenté par Alphonse Leduc Editions Musicales, “People’s Faces” written by Kae Tempest and Dan Carey © Published and Administered by Domino Publishing Company Limited (50%) and MANATA LTD Administrated by Warner/Chappell Music Belgium N.V. (50%), “Triptych: Prayer/Protest/Peace” written by Maxwell Roach © Published by Milma Publishing Company Administered by Kobalt Music Publishing Limited | technische leiding Michel Spang | technicus Valentijn Weyn/Bennert Vancottem | teasers & trailers Stanislav Dobak & Jan Fedinger | productie GRIP | in samenwerking met Dance On Ensemble | internationale spreiding A Propic/Line Rousseau & Marion Gauvent | coproductie DE SINGEL (Antwerpen, BE), Theater Freiburg (DE), Sadler’s Wells (London, UK), Julidans (Amsterdam, NL), Festival d’Avignon (FR), Le Gymnase CDCN Roubaix Hauts-de-France (FR), Norrlandsoperan (Umeå, SE), La Bâtie - Festival de Genève & l’ADC - Association pour la Danse Contemporaine Genève (CH), tanzhaus nrw (Düsseldorf, DE), Le Parvis Scène Nationale Tarbes-Pyrénéés (Tarbes, FR), La Danse en grande forme - Projet de l’A-CDCN et de l’ACCN (CNDC - Angers, Malandain Ballet Biarritz, La Manufacture - CDCN Nouvelle-Aquitaine Bordeaux - La Rochelle, CCN de Caen en Normandie, L’échangeur - CDCN Hauts-de-France, CCN de Nantes, CCN d’Orléans, Atelier de Paris / CDCN, Collectif Fair-e / CCN de Rennes et de Bretagne, Le Gymnase | CDCN Roubaix | Hauts-de-France, POLE-SUD CDCN / Strasbourg & La Place de La Danse - CDCN Toulouse Occitanie) & Perpodium | met de steun van De Grote Post (Oostende, BE), Charleroi danse - Centre chorégraphique de Wallonie-Bruxelles (BE), CCNO - Centre Chorégraphique National d'Orléans ism Théâtre d’Orléans (FR) & December Dance (Concertgebouw en CC Brugge) (BE) | met de financiële steun van de Vlaamse Overheid, de stad Antwerpen, de taxshelter van de Belgische Federale Overheid & Cronos Invest | met dank aan Mr. Jean Chabert (STANLEY/STELLA)
Uit het juryrapport:
Een van de voorstellingen waarvan de première het afgelopen jaar maar liefst drie keer werd uitgesteld, is de grote nieuwe danscreatie van Jan Martens. De live première gaat pas deze zomer door, maar op de Dag van de Dans kon je al een preview zien. Podium 19, de tijdelijke digitale cultuurzender, presenteerde toen een speciale filmversie door Lukas Dhont – helaas slechts eenmalig, omwille van de muziekrechten.
Dhont maakte geen droge captatie, maar een zeer uitgekiende dansverfilming die de zo al bijzonder sterke dansvoorstelling van Jan Martens naar een extra level tilt. Hij bewees al eerder in Girl – een film over een transgender meisje dat balletdanser wil worden – dat hij dans bijzonder sterk kan capteren op beeld. Zijn ‘interpretatie’ van any attempt… hoeft daar niet voor onder te doen, ook al werd ze in amper drie dagen tijd gefilmd in deSingel.
De eerste minuten alleen al zijn prachtig: heel langzaam komt de camera vanuit de lege zaal dichter bij het podium, om vervolgens rond de piepjonge performer en zijn solo te gaan cirkelen: ijzersterk in zijn eenvoud en tegelijk bezwerend door de draaiende camerabeweging en de repetitieve muziek. Gaandeweg bouwt het stuk verder op (duet, trio, groepschoreografie…) en gaat Dhont meer spelen met de camerastandpunten. Soms krijg je een overzicht op het geheel als een toeschouwer uit de theaterzaal, maar vaker zit de camera dicht op de huid van de dansers en zie je de mimiek, de concentratie en het zweet van de dansers in close-up.
In deze verfilming wint de voorstelling aan nabijheid, dynamiek en intensiteit, en zelfs aan persoonlijkheid. Zo brengt Dhont op gegeven moment de namen en leeftijden van alle dansers in beeld: een rustpunt in een voorstelling die de energie heeft van een concert met een zeventienkoppige band die zich helemaal smijt. Hoe groot de groep is besef je pas echt in het prachtige topshot, waarbij de camera vanuit de nok van de zaal uitzoomt en steeds meer liggende danserslijven toont, net als de geometrische structuur op de vloer.
Kortom: dit is een autonome dansfilm die het verdient om door meer mensen te worden bekeken, zelfs nadat ze eerst al de live voorstelling hebben gezien.
#specialhonours Karel Vanhaesebrouck
De Studio
Filmzaal 2
5€ (-25/-19)
