“Veel meer dan over verschillende visies op het kunstenaarschap en identiteit, gaat Analoog over herkenbare vraagstukken rond ouder worden, zingeving, engagement, loskomen van je wortels, spijt en schaamte. Samen geeft dat een intieme ontmoeting die de jury erg gecharmeerd heeft.”
#jury23
“Een fraai meanderende tekst over kunstenaarschap, jeugdige overmoed en ouder worden, gretigheid en spijt en schaamte. En niet in de laatste plaats, over leren. Van elkaar leren.”
Theaterkrant
“Analoog is geen voorstelling die je halsstarrig moet proberen vatten en juist dat zorgt ervoor dat ze esthetisch zo aangenaam is. Elke poging om doorheen het spel het leven van “Willem” of van “Louis” te zien, om de meta-lagen uit elkaar te trekken, eindigt in verwarring en hoofdpijn. In tegenstelling tot voorstellingen of films die je kan gladstrijken, heeft Analoog iets impressionistisch dat je moet laten gebeuren.”
Etcetera
Analoog
Louis Janssens & Willem de Wolf / DE HOE
Louis Janssens en Willem de Wolf leerden elkaar kennen toen Willem als docent op de toneelschool Louis zijn klas binnen zag komen en even dacht zichzelf te zien als student van 35 jaar geleden. Hij zag dezelfde gretigheid, dezelfde ambitie, dezelfde in bravoure verpakte onzekerheid. Zelfs die hele slungelachtige gestalte met suggestieve haarlok die nonchalant over het voorhoofd hing, was, met wat tegenlicht, bijna Willem.
Andersom herkende Louis zich ook in Willem. Als iets dat je zou kunnen worden, ook al wil je het misschien niet. Als zogenaamd volwassen, ervaren, met in gelatenheid verpakte onzekerheid. Wat zie je eigenlijk, als je jezelf in de ander ziet? Is jezelf in de ander herkennen de basis waarop en waarmee je leert?
Analoog is een intergenerationele voorstelling waarin wordt gezongen en gesproken over de kindertijd, over moeders en over zoekende ontwrichtende liefdes. Een partituur over afgelegde en gewenste leerprocessen. Over vroeger en later maar ook over hoe jezelf als jonge – of oudere – mens te positioneren binnen de wereld.
Een voorstelling als een grote open vlakte waarop Willem met muziek, tekst en beeld terugblikt en vooruitkijkt en Louis vooruitblikt en terugkijkt. En ergens in dit kluwen van blikrichtingen kijken ze elkaar op een gegeven moment natuurlijk aan.
Techniek, licht en soundtrack: Shane Van Laer
Choreografisch advies: Femke Gyselinck
Kostuums: Cecile Taylor
Productie: DE HOE
Coproductie: Het Laatste Bedrijf
Met dank aan: Ferre Marnef, Simon Baetens, Peter Seynaeve, Mitch Van Landeghem & Carine van Bruggen
Deze productie kwam tot stand met de steun van de Tax Shelter maatregel van de Belgische Federale Overheid
BRONKS