het Theater Festival

“Door pornografie op het podium te brengen maakt ze er een publieke zaak van. Dat is iets helemaal anders dan een business die voor 'nobody else's but my own' moet doorgaan, al is ze dan ook alomtegenwoordig. Ingvartsen bewijst dat niets minder waar is.”

Juryrapport

“Eén ding is zeker: na deze voorstelling kijk je nooit meer op dezelfde manier naar seks.”

De Standaard

21 pornographies

Mette Ingvartsen

Onze westerse samenleving wordt gedomineerd door een hypergeseksualiseerde beeldcultuur en is volledig doordrongen van pornografie. Promofolders, tv-spotje, affiches in het straatbeeld, … allemaal hanteren ze technieken uit de porno-industrie. Vertrekkend vanuit deze vaststelling toont Mette Ingvartsen een collectie erotisch en affectief materiaal.

Het gaat haar niet zozeer om expliciete seks, maar ze confronteert ons met enkele karakteristieken van pornografie: uitdrukkingen van wreedheid, klinische precisie, geweld en pijn, maar soms ook plezier, opwinding en sensatie. Door het vermengen van fysieke acties met narratieve beschrijvingen ontstaat er een speculatieve choreografie die bij de toeschouwer zowel de verbeelding prikkelt als intense lichamelijke sensaties aan het werk zet.

Na afloop van de voorstelling op 6 september vindt er een nagesprek plaats met jurylid Pieter T’Jonck en Mette Ingvartsen.

concept, choreografie & performance Mette Ingvartsen | lichtontwerp Minna Tiikkainen | geluidsontwerp Peter Lenaerts | decor Mette Ingvartsen & Minna Tiikkainen | dramaturgie Bojana Cvejic | technisch directeur Hans Meijer | assistent choreografie Dolores Hulan | assistent productie Manon Haase & Elisabeth Hirner | geluidstechnicus Adrien Gentizon | compagnie management Kerstin Schroth | een productie van Great Investment | in coproductie met Volksbühne (Berlijn), PACT Zollverein (Essen), Kaaitheater (Brussel), NEXT
festival / Kunstencentrum BUDA (Kortrijk), Les Spectacles vivants – Centre Pompidou (Parijs), Dansehallerne (Kopenhagen), BIT Teatergarasjen (Bergen), Julidans (Amsterdam) & CCN2 - Centre chorégraphique national de Grenoble | met steun van Nanterre-Amandiers, Centre Dramatique National, Musée de la Danse / Centre Chorégraphique National de Rennes et de Bretagne & Kunstenwerkplaats Pianofabriek | gesubsidieerd door De Vlaamse Gemeenschap, De Vlaamse Gemeenschapscommissie & The Danish Arts Council

Uit het juryrapport:

Theater kan over alles gaan en over alles spreken, omdat het toch nooit ‘echt’ is. Theater evoceert liefde en moord zonder dat mensen op het podium de liefde bedrijven of elkaar naar het leven staan. Op die manier kan theater ook pornografie ter sprake brengen. Tegenwoordig is porno alom: wat vroeger ondenkbaar was, is nu dagelijkse kost. En dus zegt pornografie iets over de opvattingen van onze samenleving, ook al zitten die soms verborgen onder een dikke laag welvoeglijkheid of zelfcensuur. Tegelijk is porno zelden het onderwerp van een serieus gesprek of een grondige studie. Precies daarom zijn The Red Pieces van Mette Ingvartsen, en dan vooral haar 21 pornographies zulke bijzondere voorstellingen.

In die laatste productie doorkruist Ingvartsen de geschiedenis van de pornografie in vogelvlucht, te beginnen bij de verhalen van Markies de Sade. Bij hem blijft het bij woorden. De beelden moet je zelf verzinnen, al helpt Ingvartsen een stevig handje. Zo zie je hoe de band tussen macht en seks al geëxpliciteerd en verkend werd in de achttiende eeuw. Daarna gaat het met een reuzensprong naar het Denemarken van de jaren 1970, toen seks samenging met bevrijding. Maar zelfs toen hielpen macht en geweld de verkoop van porno. Hoe dichter we bij onze tijd komen, hoe brutaler porno op onze instincten inspeelt om zichzelf aan de man (en zelden de vrouw) te brengen. In een derde beweging valt pornografie samen met oorlogsgeweld. In de slotscène tolt Ingvartsen naakt rond, met een kap over het hoofd en de armen omhoog. Het beeld verwijst ondubbelzinnig naar de martelingen in de Iraakse Abu Ghraib gevangenis. Hier dringt Ingvartsen genadeloos door tot de perverse kern van pornografie: de belofte van bevrediging, ondanks alles.

Zo zie je met stijgende verbazing en ongemak hoe Ingvartsen koel en precies aangeeft, maar nooit voluit demonstreert, wat er gebeurt in pornoland. En hoe datzelfde land al lang geen verborgen enclave meer is, maar deel uitmaakt van onze dagelijkse realiteit. Door pornografie op het podium te brengen maakt ze er een publieke zaak van. Dat is iets helemaal anders dan een business die voor ‘nobody else’s but my own’ moet doorgaan, al is ze dan ook alomtegenwoordig. Ingvartsen bewijst dat niets minder waar is.

DE SINGEL
Theaterstudio
€18 (basis) / €15 (-25/65+, oKo) / €8 (-19)
duur: 75 min.