TURBULENTIE

‘Ik zit in de voorstelling. Poepsimpel is gelukkig minder serieus dan ik had verwacht – de acteurs spelen verschillende rollen en alles op een heel luchtige manier. Wat absoluut niet betekent dat deze voorstelling niet over zware onderwerpen gaat. Zoals dat loslaten, dat gebeurt dagelijks. De Baron in de voorstelling smijt een hele geschiedenis tegen de grond, door de paarden- stal af te breken. Zou ik dat ook kunnen? Het huis waarin ik ben opgegroeid, het huis dat er al 65 jaar staat, zomaar met de grond gelijk maken? Zou ik dat kunnen verantwoorden? Ik denk het niet. Ik ben nogal materialistisch, denk ik. Spullen hebben een emotionele betekenis.

En dan die dubbelrollen. Daar stond ik aan het begin heel sceptisch tegenover, omdat ik dacht dat de afstand tussen de personages dan zou verdwijnen. Maar de acteurs doen dat zo goed. De metamorfoses die ze ondergaan, de speelstijl: Ik ga er helemaal in mee.’

LANDING

‘Poepsimpel is een voorstelling waar ik goesting van krijg om ze ook te spelen. Ik vind het indruk- wekkend als een acteur zich roekeloos durft te smijten, zonder zich tegen te laten houden door wat iedereen denkt of zou kunnen denken. Ik kan dat niet altijd als acteur. Daarvoor ontbreekt het mij nog aan zelfzekerheid. Maar die kan ik nog kweken op het podium, daar geloof ik in.’

AANKOMST

‘Ik bekogel acteurs Robrecht Vanden Thoren en Titus De Voogdt na de voorstelling met vragen over de voorstelling. Dit is wat ik ontdek: Ten eerste is Poepsimpel grotendeels uit improvisatie ontstaan. Arne Sierens heeft dan vervolgens de tekst neergeschreven.

Ten tweede had Tom Vermeir te dikke benen om een vrouw te spelen. Als Robrecht en Titus dat doen, gelooft iedereen na tien minuten dat ze vrouwen zijn. Maar bij Tom werkt dat niet. Dat er dubbelrollen zouden zijn, was wel al de bedoeling van bij het begin, trouwens.

Eén ding is wel jammer: Arne Sierens zelf is er niet. Hij is blijkbaar op reis.’

JETLAG

‘Nu ga ik nog even heel diep nadenken over wat ik heb gezien. Ik wil nog voor het einde van het TheaterFestival een e-mail sturen naar Arne Sierens met alle vragen die ik nog heb, maar ik ben bang dat hij niet antwoordt.’

TERUGKEER

‘Poepsimpel zit erop. Nog één opmerking, mensen: doe mee aan de Barbaren! Het is een ongelooflijk grote ervaring en ik heb mensen ontmoet die ik anders nooit zou ontmoeten.

En dan nog iets: Ik sta voor dit interview met de dagkrant te bellen op de speelplaats. De directeur was net onze klas binnengewandeld om alle regels van de school nog eens te overlopen. Maar ik moest weg, voor dit interview. Regels zijn er om te breken, toch?’