het Theater Festival

Reacties op State of the Union

zo 28 aug 2016

“De jaren tachtig zijn voorbij. Get over it!”

Wouter Hillaert bracht op 25 augustus zijn State of the Union en dat ging niet onopgemerkt voorbij. Enkele reacties uit de media en van onze bloglezers.

(c) Dries Segers

Evelyne Coussens (De Morgen)
Te vaak bleven de (vorige, red.) State of the Unions steken in de combinatie van een klaagzang over het verleden – te weinig geld, te weinig erkenning – en vrome maar vrijblijvende wensen voor de toekomst. Dat het dit jaar anders uitpakte, was de verdienste van twee radicale sprekers. (…) In wezen brachten Hillaert en Di Marino dezelfde boodschap: de theatersector is verstard in een onhoudbare status quo, er is een systeem ontstaan van productie en consumptie dat door de ‘instituten’ (zowel mensen als instellingen) wordt in stand gehouden maar – ring ring – de wereld is veranderd. En dus moet de sector zelf veranderen, wil ze niet onzachtzinnig veranderd worden. (…) Hillaert zou echter Hillaert niet zijn als hij aan die negatieve analyse geen constructieve handleiding tot verandering zou toevoegen. Twee zaken zijn volgens hem broodnodig. Ten eerste moet de sector ‘radicaliseren’ – een bewust provocatief woord – en dat betekent: zich engageren, keuzes maken, opnieuw aan politiek doen in plaats van aan boekhoudkunde. Een tweede centrale begrip is verbondenheid – “steek uw ego’s in uw gat” klonk het ferm – en niet alleen tussen de gevestigde gezelschappen, maar ook met de klaarstaande generaties én de makers van andere afkomst, die nu al aan de deur staan te morrelen.

Geert Sels (De Standaard)
De huizen hebben zich geprofessionaliseerd tot geoliede machines, maar dat werkt verlammend. Naïviteit, fantasie en een wilde daadkracht om in een avontuur te springen (omdat het moet!) zijn er bij ingeschoten.

Louis Janssens (via Facebook)
De jaren tachtig zijn voorbij. Get over it! #morningafter

Videolepsia (via theaterfestivalblog.be)
Goed statement, maar er is een belangrijk misverstand over de zogenaamde “Grote Bevrijding van de jaren 1980”: dit was niet meer en niet minder dan een machtsgreep van de toenmalige dertigers (waar ik toen ook deel van uitmaakte, maar door mijn discipline – videokunst- , enkel aan de rand heb van gestaan ). Het theater zelf moest niet bevrijd worden, daar kon en mocht reeds alles, ook in de bestaande grote huizen. Er was ook het politieke theater van o.a. de Internationale Nieuwe Scène etc… Het feit dat de dertigers van nu daar zo over denken heeft te maken met het feit dat zij opgeleid zijn aan universiteiten en theaterscholen door diezelfde toenmalige dertigers die hun eigen werk zelf baanbrekend vonden en in de geschiedenis hebben ingeschreven.

Tania De Bruycker (via theaterfestivalblog.be)
SCHITTEREND!!!! Alsof ik even niet meer alleen sta …

Chris Moerman (via theaterfestivalblog.be)
Er staan veel knappe passages in deze State of the Union! Deze licht ik er graag uit: “Een nog veel groter probleem dan de radicalisering van enkele losgeslagen elementen vind ik vandaag de deradicalisering van al de rest. Noem het ‘vergrijzing’, of zelfs verlamming. Want we leven in radicale tijden, dat hoef ik jullie niet te vertellen. Dit is een kantelpunt.” Op mij mag je rekenen Wouter, ik ga iets radicaals doen!

Tags: , , ,