Music was my first love – CHASSE PATATE

za 02 sep 2017

Wie een soundtrack moet bedenken bij het gammele, wegzakkende buitendecor van CHASSE PATATE, zal niet meteen aankloppen bij de eerste de beste theatermuzikant. Met Needle and the Pain Reaction koos Studio ORKA voor een band die in het narratief past. De driekoppige Gentse band speelt gewoon zichzelf: een groep rockers die na een optreden een frietje willen eten en zich vastrijden in de modder van het decor. ‘Zo worden we deel van de act’, zegt bassist Luc Waegeman. Zijn band toerde eerder in
onder meer Canada en het Verenigd Koninkrijk, maar het theater was nog onbekend terrein. ‘In de voorstelling zijn de songs meer afgebakend dan op een podium, waar we meestal als wilde honden losgelaten worden. Hier blijven we af en toe aan de leiband.’ Het drumstel werd deze keer op de auto geïnstalleerd, moeilijke dradenconstructies werden vermeden. ‘Maar onze sound is hetzelfde gebleven’, zegt Waegeman. Dat betekent: ruige rock die genoeg decibels produceert om een huis omver te blazen. ‘Al bevat muziek van Needle and the Pain Reaction ook subtiele elementen die erg filmisch zijn’, vindt Waegeman, ‘zodat ze het verhaal in de verf zetten’.

Naast eigen werk – The art of lighting a cigarette staat op hun laatste plaat Paper Trails – prijken ook enkele covers op de soundtrack van CHASSE PATATE. Fans van de betere hardrock zullen Sweet Child ‘o Mine van Guns ’n Roses herkennen, maar ook het lieflijke Our House van Crosby, Stills & Nash passeert de revue. Frontman Wim Deliveyne speelt het nummer op een in het moeras wegzakkende piano, met rond hem zijn bandleden die broederlijk samen het refrein zingen. Drummer Peter De Bosschere speelt zelfs op potjes en afval. Sweet Child ‘o Mine wordt dan weer gezongen door een uitzinnige Dominique Van Malder. Er is zichtbaar plezier in de interactie met de acteurs. ‘Tijdens de
soundchecks blijven we vaak hangen in een jam met de acteurs’, lacht Waegeman. Die soundchecks moeten door de ongebruikelijke context elke dag opnieuw gebeuren. ‘Onze klank hangt heel erg af van natuurelementen. Als er veel bomen in de buurt zijn met ruisende blaren, is onze akoestiek gegarandeerd anders. Windstilte en volle zon of een regenvlaag: het maakt een wereld van verschil. Maar spelen in de regen is zalig, het geeft een boost.’

Gilles Michiels