Maar ze weet ook van wanten. Of beter, van schoenen. Boven haar blogpost over Magritte staat een link naar een filmpje dat ze zelf ineen heeft geknutseld. Ik zie een voet, gehuld in een bijzondere schoen, geschoten vanuit verschil- lende hoeken. “Het is mijn voet en mijn schoen,” vertelt Margo. “Via mijn zus heb ik het werk van Neri Oxman leren kennen, een jonge designer die een nieuwe, organische methode van produceren predikt. Ze maakt bijvoorbeeld zetels uit één stof, die ze op verschillende manieren aanwendt. Het is een beetje zoals met onze huid, die in se uit dezelfde cellen bestaat, maar die cellen op duizend-en-één manieren inzet.”

“Ik denk dat de mensen van fABULEUS mij aan Circus Ronaldo hebben gekoppeld, omdat ook Danny Ronaldo out of the box probeert te denken. Ik denk dat ik zijn visie op de wereld deel. Ik ben er ook van overtuigd dat we te weinig aandacht schenken aan de imperfectie, aan dingen die mislukken. We leven in een maatschappij die alle foutjes of oneffenheden wil uitzuiveren, maar net die foutjes zijn vaak het interessantst.”

Voor diezelfde Danny Ronaldo mag ze een schoen maken. Een grote, rode. Volgens de Neri Oxman-methode. Margo heeft al onmiddellijk inspiratie voor haar eerste opdracht van de opleiding werktuigbouwkunde, die ze vanaf september in Nederland gaat volgen. “Of misschien ga ik me wel in iets helemaal anders verdiepen,” zegt ze. “Misschien ga ik mijn roots onderzoeken. Mijn papa heeft een band met Spanje, mijn grootvader had een boerderij in de buurt van waar ik woon, … Of ik ga een oude circusartiest in het rusthuis interviewen, want ik heb dankzij Ronaldo wel een pril boontje voor circus ontwikkeld.”

Ah, daar is de liefde weer.