Dag Kim. Ik vraag me af: is de horecawereld ook niet een groot theaterpodium?

Kim Hertogs: Buchbar is alleszins een beetje mijn podium, het is echt mijn arena waar ik mag optreden. Ik ben van nature heel aanwezig, en in Buchbar mag dat. Dat vind ik heel fijn. Als er iemand binnen- komt die ik interessant vind, kan ik gewoon meteen naar zijn of haar naam vragen en wat ie doet, zonder dat iemand dat raar vind. Bij het aannemen van personeel merkte ik wel dat die fascinatie niet voor iedereen opgaat. Sommige mensen slaagden daar wel in, maar anderen hadden de neiging om zich ergens achter te verstoppen. Veel klanten komen net om een gesprek te voeren. Zo is er een man uit Roemenië, Razvan, die elke dag met zijn hondje langskomt. Hij komt altijd binnen met de zin “Hello superstar!”. Ik ben de enige actrice die hij kent, dus hij heeft een nogal romantisch, Hollywoodiaans beeld van wat acteren inhoudt. Dan zeg ik: “Maar Razvan! Ik ben niet rijk, ik heb geen limo. Ik doe af en toe een acteerjobke, maar we zijn hier in België, dat is heel klein. We verdienen niet veel.” Maar voor hem blijf ik een superstar (lacht). Veel bezoekers komen naar Buchbar omdat ze weten dat ze daar altijd met mensen een gesprek kunnen aanknopen. Dat zorgt voor fijne ontmoetingen met mensen van totaal verschillende achtergronden.