SAVE THE DATE 05 SEP – 15 SEP 2024 ANTWERPEN

05 SEP - 15 SEP 2024 / ANTWERPEN

Kathleen Treier over de dramaturgie van het TheaterFestival

vr 01 sep 2017

Van de samenstelling van de jury tot de voorziening van toiletpapier: zowat alles wat u hier de komende dagen in het Kaaitheater aantreft, passeerde eerst de arendsogen van TheaterFestival-directeur Kathleen Treier. Na haar debuut vorig jaar in Antwerpen, stelde ze voor haar eerste Brusselse editie opnieuw een wervelend programma samen. Wat is er dit jaar zoal nieuw?

Eline Van Lancker

Stadsnomaden

Stokpaardje in de visie van Kathleen vormt ongetwijfeld de stad waar het TheaterFestival neerstrijkt. Brussel speelt dit jaar dé hoofdrol. Lokale theaterhuizen en kunstenaars zijn dus onmisbare partners. Zo zal tg STAN opereren vanuit het hart van Molenbeek: alleen speelt in De Vaartkapoen. Voor het jocatietheater van CHASSE PATATE werd het lokale gemeentebestuur van Grimbergen ingeschakeld. En Jozef Wouters gooit de deuren van zijn Decoratelier open voor een intieme kijk in zijn werkproces.

Kathleen: ‘We zijn een nomadisch festival, dus we hebben die steunpilaren in de stad echt nodig. Ik vind het superinteressant om te beseffen welke voeling artiesten met Brussel hebben, welke plekken kunsthuizen benutten en hoe de lokale gemeenschap betrokken wordt. Het TheaterFestival mag zich niet zomaar ergens neerpoten en zeggen: “Oké, wij gaan hier nu het beste van het seizoen tonen”. We moeten net erkennen wat er in de stad leeft. Dat zie je bijvoorbeeld in projecten als MAPping Brussels en De staat van de stad.’

Jong volk

De discussie van de blanke, mannelijke theaterbezoeker op middelbare leeftijd werd al vaker op tafel gegooid. Zeker na Wouter Hillaert’s fameuze State of the Union vorig jaar kan de lokroep van een nieuwe generatie theatermakers niet langer gesmoord worden. Op het TheaterFestival krijgen ze op allerlei
manieren een platform. TOCHT is daarvan zonder twijfel het meest opvallende nieuwe project.

Kathleen: ‘We stelden een soort ‘schaduwploeg’ samen van tien jonge denkers. Zij zullen letterlijk kamperen in de krochten van het festival en alles volgen: van de geselecteerde voorstellingen en de speeches tot zowat iedere randactiviteit. Naast de invulling en betekenis van het festival an zich, reflecteren ze ook over vier thema’s die zij als groep belangwekkend vinden. Het TheaterFestival bestaat ondertussen al 27 jaar, dus die frisse en kritische blik van TOCHT wordt zeker interessant.’

Waar is Nederland?

Een oplettend oog had het misschien al in de smiezen: geen enkele Nederlandse voorstelling bereikte dit jaar de juryselectie. ‘Maar het is zeker niet onze intentie de banden met Nederland terug te schroeven, integendeel’, verzekert Kathleen ons. “Ik vind het net enorm belangrijk ook Nederlandse makers te betrekken. Er is veel dat we met elkaar delen. In de praktijk wordt er door de jury helaas nog te weinig geprospecteerd in Nederland. Dat komt zeker ook doordat verschillende producties niet meer over de grens komen. Je kan moeilijk voortdurend je hele jury naar Nederland verhuizen. Er staan al zoveel producties op hun kijklijstje in Brussel en Vlaanderen.’

Wel werd er bewust gekozen om vanaf volgend jaar niet één, maar twee Nederlandse juryleden aan te stellen. Marijn Lems, afgelopen seizoen in de jury, treedt af. Herien Wensink (De Volkskrant) en Simon van den Berg (Theatermaker) nemen de fakkel over.

Voorbij de horizon

Vorig jaar sprak Herman Van Goethem, rector van de Universiteit Antwerpen, de eerste State of the Other uit. Deze keer zocht Kathleen Treier het verder van huis met de Portugees Tiago Rodrigues. Ook met de extra inzet op boventiteling en een aparte pagina voor niet-Nederlandstalige bezoekers op de website trekt het Theaterfestival volop de internationale kaart.

Kathleen: ‘In een stad als Brussel, waar slechts een minderheid Nederlands spreekt, mis je anders zoveel potentieel publiek. Ook naar buitenlandse programmatoren toe hebben we er baat bij meer zichtbaarheid te geven aan al het mooie, interessante en noodzakelijke werk dat hier gemaakt wordt. Zo is er een tweejaarlijks bezoekersprogramma voor internationale programmatoren, samen met het TF in Nederland.’

Getipt

Zelf kijkt Kathleen vooral uit naar het work in progress van Transfo Collect, een werking die Brusselse jongeren — tussen 16 en 26 jaar — uit verschillende subculturen en levensstijlen samen brengt, die minder gemakkelijk in aanraking komen met kunst, maar zich wel artistiek willen ontwikkelen. Op het TheaterFestival bezoeken de Transfo Collect-jongeren drie avonden een voorstelling, waarna ze in gesprek gaan met een van de juryleden én de cast.

Daarnaast lichten haar ogen op wanneer het gaat over de Roel Verniers Prijs, waarbij twaalf podiumkunstenaars uit alle hoeken van het genre (Slam! Performance! Dans! Tekst!) live hun concept in twintig minuten komen pitchen. De winnaar gaat niet alleen met een stevig productiebudget naar huis, maar ontvangt ook een vrijgeleide voor de scène van de volgende festivaleditie. ‘Een heel leuk format, waarbij ook het gewone publiek van harte uitgenodigd is’, aldus Kathleen.

Bucketlist

Heel wat vernieuwingen dus, maar ook voor de komende edities heeft Kathleen nog plannen in petto. Eerder werd al bekend dat het festival in 2019 voor het eerst in Gent zal neerstrijken. Over wat daar allemaal zal gebeuren, blijft Kathleen nog even mysterieus. Wel broedt ze op de ontwikkeling van een publieksprijs, waarbij het publiek via een app op zijn favoriete voorstelling zou kunnen stemmen.

Kathleen: ‘Een soort MIA voor het theater, zeg maar. Zo kunnen ook mensen in hun lokale cultuurcentrum over het TheaterFestival horen. Sowieso blijft het telkens een grote uitdaging om zowel een breed publiek als de theatersector te betrekken. Maar ik wil zeker graag verder inspelen op onze rol als publieksfestival. Daar doe je het uiteindelijk toch voor: de kracht van al die voorstellingen bundelen tot één fantastisch festival.’