Wouter Hillaert

 

Vijftien jaar was Wouter Hillaert freelance theatercriticus en cultuurjournalist bij De Morgen en De Standaard. Tussen 2003 en 2020 trok hij ook mee de redactie van cultuurmagazine rekto:verso. Vandaag doceert hij enkele vakken aan het Conservatorium Antwerpen en is hij bezig aan een boek over theater sinds 2000. Als betrokken burger is/was hij actief bij Hart boven Hard, State of the Arts, Common Income, Move Your Money, Door to Door, In My Name…

Ik zit in de jury omdat…

Ik theater kijken op bijna dagelijkse basis een beetje ben gaan missen sinds ik bij de krant ben afgezwaaid. En omdat er niets kan tippen aan een stevig gesprek onder geëngageerde kijkers over wat je allemaal anders hebt gezien. Recenseren doe je solo, samen in de jury zitten is de echte meerstemmigheid waarop theater is gebouwd. En zeker nu er van alles ongemerkt aan het verschuiven is onder de podiumkunsten, vormt een jury(selectie) de perfecte loep op voorstellingen die (steeds vaker) door te weinig mensen zijn gezien. Zij kunnen dans en theater weer vieren als de beste vorm van yoga voor deze versplinterende tijden.

Een belangwekkende voorstelling is voor mij…

Een voorstelling die iets doet wat je niet verwacht, terwijl je nooit had gedacht of geweten dat het mogelijk was. In een speelveld waarin de verkoop van werk steeds voorspelbaarder wordt, is inventiviteit nu eenmaal een hoger goed. Graag hebben voorstellingen ook iets te vertellen waarover genuanceerd is nagedacht of dat er zonder schroom wordt uitgekwakt. Een dwars perspectief op mens, kunst of wereld (of ons eigen beeld ervan) valt nooit te versmaden. De rest is hard werken, een vleug onuitgegeven kunde en pure onvoorspelbaarheid. Verrassing bestel je niet.