Humans of TheaterFestival — Lus Baleci

vr 08 sep 2017

 

Wie het Kaaitheater wil betreden, moet langs Lus passeren. Daarom ziet de bevallige receptioniste elke dag heel wat volk komen en gaan. Met een goedemorgen van Lus en een glimlach terwijl ze deur opendoet, begint ieder zijn dag goedgehumeurd. We zitten al diep in de tweede week van het TheaterFestival en bij de meesten beginnen de wallen zich af te tekenen. Niet zo bij Lus, zij lijkt meer en meer te stralen. ‘Jullie zijn altijd welkom.’

Al achttien jaar werkt Lus bij het Kaaitheater en dat doet ze nog steeds met veel plezier. De vraag hoe ze die job zo lang volhoudt, verbaast haar bijna. ‘Er zijn altijd nieuwe gezichten en tijdens het TheaterFestival ook veel jonge mensen. Ik zie dat ze hard moeten werken, maar ze zijn zo dynamisch. Het is tof om hen zo druk bezig te zien.’ Ook het uitzicht dat ze heeft op de aankleding van Dries Otten en de feestelijke sfeer binnen kan Lus wel plezieren. Het meest uitbundige feest maakte ze hier mee in 2001. ‘Dat waren nog de goede tijden, toen was niks te veel’, vertelt Lus. ‘Maar nu is het nog steeds een fantastisch feest hoor.’

Was ze bij haar eerste TheaterFestival nog wat zenuwachtig, nu kun je Lus niet meer zo gemakkelijk verrassen. ‘Gewoon mijn taken voltooien en klaar is Kees!’ Als ze ergens een brandje moet blussen, houdt ze het hoofd koel. Vorige week nog gooide ze haar charmes en knowhow in de strijd voor een chauffeur die niet wilde leveren. ‘Ik weet alles hier wel in goede banen te leiden, ik ken mijn job ondertussen ook door en door. En als ik de juiste persoon niet vind, open ik zelf wel ergens een deur.’

Thuis is Lus druk met de zorg voor haar twee kinderen, maar af en toe pikt ze ook zelf wat theater mee. Een van de laatste voorstellingen die ze zag was de marathon Mount Olympus van Jan Fabre. ‘Niet de volledige vierentwintig uur hoor’, lacht Lus. Maar enthousiast was ze zeker. ‘Het lawaai, de veelheid aan mensen, daar kan je niet koel bij blijven. Je gaat mee in die trance.’ Een stuk pakt haar meteen, of helemaal niet. Zo gaf de stem van Sara De Roo voor Lus de doorslag om deze week naar alleen te gaan kijken. ‘Het is prachtig als die vrouw spreekt. Zij is hard en luid, ze dringt bij mij binnen. Dat moet ik zien!’

Over de roddel en achterklap binnen het Kaaitheater en TheaterFestival geeft Lus professioneel niks prijs. ‘Geheimen vertellen? Dat gaan we niet doen, dat is te gevaarlijk’. Haar lach en stoute blik verraden dat er toch wel wat sappige verhalen te vertellen zijn. ‘Natuurlijk, er gebeurt hier van alles, maar sommige dingen kan je beter niet zeggen. Ik weet ook niet alles, maar ik weet wel heel veel.’

Lynn Elshof

Tags: theaterfestival, Lynn Elshof, Humans of TheaterFestival