het Theater Festival

‘Het festival is een soort pralinedoos waarvan je kunt snoepen’

ma 12 sep 2022

Al enkele jaren krijgt Kijken, werken en verwerken van WISPER een vaste plaats in het reflectieprogramma van Het TheaterFestival. Tijdens deze meerdaagse workshop verdiept een kleine bende enthousiastelingen zich in drie voorstellingen uit het programma. Op zaterdagmiddag ging ik langs in de dansstudio van Kunstencentrum VIERNULVIER om een kijkje te nemen. Wat hebben de deelnemers al gedaan? En wat maakt deze workshop zo uniek?

Rune Wittouck

Twee jaar geleden volgde ik zelf deze driedaagse workshopreeks in Brussel. Toen zagen we enkele voorstellingen, hadden we boeiende gesprekken met elkaar en de artiesten en experimenteerden we met diverse theaterconcepten. Dit jaar staan de voorstellingen any attempt will end in crushed bodies and shattered bones, Songs for no one en The Sheep Song op het programma van de deelnemers.

‘“Een bende apen” wordt de titel’, zegt één van hen puffend nadat ik mij als redactielid voorstel. Ze zijn net klaar met een intense bewegingsoefening met als rode draad lichamelijkheid in het collectieve en het individuele. Op het einde van de opdracht ontstond organisch een collectief gestamp, maar een bende apen zou ik hen niet noemen. Ik zie vooral heel geconcentreerde en enthousiaste spelers. In de pauze spreek ik deelnemers Ian (29) en Tom (45) aan, alsook Joke Cant die de workshopreeks begeleidt.

Kunnen jullie wat meer vertellen over wat jullie net hebben gedaan?

Tom: ‘De opdracht die we net deden komt eigenlijk voort uit de voorstelling die we gisterenavond hebben gezien, any attempt will end in crushed bodies en shattered bones. We hebben na de voorstelling een gesprek gehad met choreograaf Jan Martens en twee dansers over het maakproces ervan. En dan zijn we vandaag hier samengekomen om met het concept en de manier van maken aan de slag te gaan.’

 

‘Het fijne aan deze workshop is dat je eens ergens anders terechtkomt dan bij de voorstellingen die je zelf zou kiezen.’

 

Ian: ‘We zijn deze voormiddag begonnen met een analyse. Dat deden we volgens het model van Tadeusz Kowzan. Zo bespraken we bijvoorbeeld de expressie of de tekst binnen de voorstelling. Gisteren zagen we dat alle spelers individuele bewegingen hadden, die dan ook samenkwamen. En daarnet hebben we geprobeerd om dat te reproduceren. We hebben zelf onze bewegingen gezocht, in verschillende tempo’s, hoogtes, intenties… Vervolgens konden de andere personen die overnemen, zodat we een collectief vormden. Daarna konden we ook weer uit elkaar gaan, zodat iedereen weer bij zijn individuele beweging uitkwam.’

Tom: ‘We zochten bovendien eigenlijk meer het verhaal dat uit de beweging kwam dan het omgekeerde. Zo konden we bijvoorbeeld geleidelijk aan een emotie koppelen aan een beweging.’

Hadden jullie de workshop al eens gevolgd?

Tom: ‘Ik heb hem vorig jaar ook gevolgd in Antwerpen, maar toen focusten we veel minder op de beweging. Wat je doet, hangt sterk af van de stukken die je gaat kijken. Vorig jaar hebben we onder andere TEN OORLOG III gezien, waar de tekst veel belangrijker was. Bij any attempt is het bijna het omgekeerde. 

Ian: ‘Voor mij is het de eerste keer dat ik zo’n meerdaagse op Het TheaterFestival doe. Ik had wel al andere theatercursussen gevolgd, maar dit is de eerste keer dat er ook een focus ligt op het bekijken en analyseren van voorstellingen om er vervolgens ook werkelijk iets mee te doen. any attempt was echt indrukwekkend! Dat vond heel het publiek. Er ontstond een staande ovatie waarbij de spelers meerdere keren terugkwamen. Het was een aangename kennismaking met een kunstvorm die ik niet goed kende. Na vandaag ken ik die al iets beter. De appreciatie voor de voorstelling is na de workshop nog groter geworden.’

Tom: ‘Het fijne aan deze workshop is inderdaad dat je eens ergens anders terechtkomt dan bij de voorstellingen die je zelf zou kiezen. En Kunstencentrum VIERNULVIER vind ik een heel toffe locatie, met een prachtig uitzicht. En die grandeur!’

Joke, de workshop wordt al enkele jaren gegeven. Wat maakt hem zo uniek? 

Joke: ‘Je krijgt als docent een bende heel enthousiaste en nieuwsgierige cursisten bij elkaar, die er echt zin in hebben om in de wereld van de voorstelling te kruipen, die te ontleden en daar zelf ook mee aan de slag te gaan. Je kan hem heel gemakkelijk elk jaar opnieuw organiseren, want elke cursus is anders omdat ook de voorstellingen altijd anders zijn. Dat is voor de deelnemers ook spannend. Het festival is een soort pralinedoos waar van alles in zit en waarvan je kunt snoepen.’

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

For security, use of Google's reCAPTCHA service is required which is subject to the Google Privacy Policy and Terms of Use.

Tags: ,