Aurelie Di Marino over de State of the Youth

vr 26 aug 2016

“Wie de gewoonte doorbreekt, stoot vaak op onvoorziene vreugde”

’t Is goed in ’t eigen hert te kijken, nog even voor het slapen gaan. Of bij het opstaan, in het geval van Aurelie Di Marino. Vanavond al brengt ze haar State of the Youth, dus belden wij haar op een onchristelijk vroeg uur wakker voor achtergrondinformatie bij haar speech en
een sessie mentale peptalk. – Daan Borloo

Aurelie woont en werkt in Brussel maar is – misschien net daardoor – vooral een vrouw van de wereld. Ze kwam twee jaar terug al uitgebreid onder de aandacht met de voorstelling Valley of Saints die ze samen met Michael Bijnens maakte bij BRONKS en De Theatermaker. Een aangrijpend portret over de strijd in Syrië en de grens tussen schuld en onschuld.
Daarnaast is ze stichtend lid van K.A.K., de Koekelbergse Alliantie van Knutselaars, ontstaan in de slipstream van het RITCS. “Wij, ‘kakkers’, zijn met heel uiteenlopende dingen bezig,” aldus Aurelie. “Maar één ding hebben we gemeenschappelijk: we werken allemaal met materiaal dat we om ons heen vinden in de stad en in de wereld.”

Engagement met mensen

En dan stuit je op veel verrassingen. Daarover gaat ook haar State: over de noodzaak van verlangen en over de theatermaker als ontdekkingsreiziger, die niet te beroerd is om verder te kijken dan zijn eigen fijne eiland. Aurelie: “Het plaatje opentrekken, de openbare ruimte in: ik merk dat veel theatermakers momenteel met dit soort zaken bezig zijn. Ikzelf vind engagement met andere mensen van cruciaal belang, maar dat kan zich op veel verschillende manieren uiten.”

Aurelie herinnert zich nog de markten bij het Slachthuis van Anderlecht, waar het volgens haar fantastisch spelen is als acteur. “Die omgeving spreekt echt tot de verbeelding. Je komt op een site terecht die de gewoonte doorbreekt. Dan stoot je vaak op
onvoorziene vreugde, maar ook op nieuwe vragen. Op mensen die niets met theater hebben, maar wel uit het lood geslagen worden door wat je op die plek aan het doen bent als theatermaker.”

“Ik ben geen fundamentalist”

Toch is haar State geen wervingstekstje. “Ik ben geen fundamentalist. Iedereen moet vooral zijn of haar ding doen. Ik heb gewoon geprobeerd om zo goed mogelijk te formuleren wat ik vanuit mijn eigen kleine ervaring heb geleerd, in de hoop dat iemand anders er iets aan heeft. Eerst had ik er ook niet zoveel zin in, want ik schrijf niet gemakkelijk, maar toen beschouwde ik het toch ook als een soort verantwoordelijkheid ten opzichte van andere kunstenaars.”

Wat ze vanavond op de lessenaar legt, en hetgeen u in gedrukte vorm kunt koesteren, is het resultaat van volgeschreven boekjes. Een resultaat dat een lans breekt voor het proces, eerder dan een te dwingend productdenken. Al moet gezegd: het uiteindelijke product mag er zijn.

Lees hier de State of the Youth van Aurelie Di Marino.

Tags: Daan Borloo, State of the Youth, opening, Aurelie Di Marino, Verdieping