het Theater Festival

2015 – Els De Bodt en Kathleen Treier

wo 09 sep 2015

Het Theaterfestival vroeger en binnenkort

Na deze editie van Het Theaterfestival neemt Kathleen Treier de fakkel over van Els De Bodt, die de afgelopen vier edities organiseerde. Omdat Kathleen dit voorjaar moeder werd van haar eerste kindje en Els ondertussen aan de slag ging bij HETPALEIS, neemt tussenpaus Hendrik De Smedt de coördinatie van deze editie waar. Zijn ervaringen konden jullie hier reeds lezen, maar nu is het tijd om terug te blikken met Els De Bodt en vooruit te kijken met Kathleen Treier. — Filip Tielens

Els De Bodt en Kathleen Treier © Dries Segers

Els De Bodt en Kathleen Treier © Dries Segers

Wat is jullie eerste herinnering aan Het Theaterfestival?

Kathleen Treier: “Ik herinner me dat een prof uit de opleiding Theaterwetenschappen ons naar enkele voorstellingen stuurde om er een verslag over te schrijven. Later speelde ik zelf ook in het randprogramma van Het Theaterfestival met de voorstelling Stockholm van ons collectief zie!duif.”
Els De Bodt: “Mijn eerste herinnering heb ik ook te danken aan mijn studie Theaterwetenschappen, maar dan eerder indirect. Ik was op uitwisseling in Londen geweest en kon het mondeling examen bij Rudi Laermans moeilijk afleggen omdat ik zijn lessen niet had kunnen bijwonen. Toevallig stond mijn examen gepland op de dag nadat Rudi deelnam aan een debat op Het Theaterfestival. Ik er dus heen. Uiteindelijk bleek dat alles wat er in het debat verteld werd enorm bruikbaar was voor mijn examen. Ik haalde zelfs een 17! Rudi vroeg zich na het examen wel af vanwaar hij mij herkende, want hij herinnerde mij niet uit de les (lacht).”

Els, wat vind je zelf jouw belangrijkste verwezenlijking na vier festivaledities geleid te hebben?

Els: “Ik ben vooral blij dat Het Theater­festival veel meer een publieks­festival is geworden. Mijn voorganger Don Verboven koos meer voor een gecureerd festival – wat uiteraard ook een valabele keuze is – maar het brede publiek herkende zich minder in de uiteindelijke selectie. Sinds vorig jaar is de jury ook groter geworden en hebben we hen expliciet de opdracht meegegeven dat de selectie een best-of van het afgelopen theaterseizoen moet zijn, een soort ‘net gemist’, een staalkaart van alle voorstellingen waar de jury enthousiast over is en die ze met een breder publiek willen delen. Het is de kunst om voor toegankelijkheid te gaan, zonder te moeten inbinden op kwaliteit. Voorstellingen zoals Platonov van NTGent of Toestand van Tristero zijn op het eerste gezicht misschien niet de meest evidente producties, maar ze slagen er wel in om een groot publiek te raken.”

Moet Het Theaterfestival niet nog meer een publieksfestival worden, zoals pakweg de filmfestivals van Oostende en Gent dat zijn, met veel media-aandacht en impact?

Els: “Film is natuurlijk een heel ander medium. De drempel om naar de cinema te gaan of thuis on demand een video te huren zal altijd lager zijn dan het bijwonen van een theatervoorstelling. Het verschil met de grote filmfestivals is dat zij natuurlijk vooral aandacht genereren voor de premières die zij organiseren, terwijl Het Theaterfestival volledig uit reprises bestaat die al eerder te zien waren. Sommige media zijn ook weinig tot niet geïnteresseerd in theater, ook al gaat het vaak om dezelfde acteurs die in films meespelen waar ze wel over berichten.”
Kathleen: “Het Theaterfestival kan zeker tijdens het jaar meer doen om bepaalde thema’s onder de aandacht te brengen. Ook online zie ik heel wat mogelijkheden: Het Theaterfestival zou een ambassadeur voor de podiumkunsten kunnen zijn, en dat een heel jaar lang, niet enkel tijdens de festivalperiode.”

Moeten in deze geglobaliseerde tijden niet alle voorstellingen die in het afgelopen seizoen in Vlaanderen te zien waren in aanmerking kunnen komen voor een selectie voor Het Theaterfestival?

Els: “Daar wordt vaak over gediscussieerd. Een voorstelling zoals The Civil Wars is technisch gesproken een productie van het Zwitserse gezelschap van regisseur Milo Rau, maar werd wel gecoproduceerd door het Kunstenfestivaldesarts en er spelen met Johan Leysen en Sara De Bosschere twee Vlaamse acteurs in mee. Natuurlijk zou je alle internationale producties die in het voorbije seizoen op de podia in deSingel en het Kaaitheater te zien waren in overweging kunnen nemen, maar dan wordt het niet meer behapbaar voor een jury om het overzicht te bewaren en alle voorstellingen te bekijken.”
Kathleen: “Onze jury gaat ook nog in Nederland prospecteren, terwijl de jury van het Nederlands Theater Festival zich enkel nog maar beperkt tot de voorstellingen die in Nederland te zien zijn, net om het haalbaar te houden voor de juryleden.”

Dit jaar is er voor het eerst sinds lang zelfs geen enkele Vlaamse productie bij de tien geselecteerde voorstellingen op het Nederlands Theater Festival. En dat in een Beste Buren-jaar.

Els: “Dat is de keuze van hun jury natuurlijk, al zegt dat zeker niets over de kwaliteit van wat er afgelopen seizoen in Vlaanderen gemaakt werd. In het randprogramma van het Nederlands Theater Festival zijn er wel voorstellingen uit Vlaanderen te zien. Wij pakken dit jaar uit met de ‘Kroonjuwelen van de Lage Landen’, een label om de producties uit Nederland extra in de kijker te zetten.”
Kathleen: “Met Jeffrey Meulman van het Nederlands Theater Festival overleg ik regelmatig over hoe we meer kunnen samenwerken. Ik zou het bijvoorbeeld zeer fijn vinden als we voor het jonge talent een gezamenlijk festivalluik kunnen ontwikkelen. Nu zie je toch dat er veel overlap is tussen de voorstellingen van Circuit X bij ons en de producties die bij hen voor de BNG Nieuwe Theatermakersprijs genomineerd zijn of in hun zijprogramma te zien zijn. In de toekomst zullen er zeker meer bruggen geslagen worden tussen Vlaanderen en Nederland.”

Welke veranderingen wil je nog doorvoeren in de komende jaren?

Kathleen: “Het Theaterfestival moet veel meer een stedelijk festival worden. Dit kan door meer samen te werken met andere partners in de stad en linken te leggen naar actuele onderwerpen. Zo zou een thema als Ringland bijvoorbeeld een uitstekende aanleiding kunnen zijn om het in het festival ook over duurzaamheid te hebben en hoe theatermakers zich daartoe verhouden. Nieuw is dat naast Antwerpen en Brussel het festival binnenkort ook in Gent zal doorgaan, in een beurtrol. Zo hebben we drie jaar de tijd om het stedelijk luik uit te werken op iedere plek.”
“Daarnaast wil ik meer inzetten op internationalisering, bijvoorbeeld door ieder jaar een programma samen te stellen voor internationale programmatoren. Ik wil ook de band met de theatersector zelf nog versterken. De hele sector moet zich gerepresenteerd voelen en elkaar kunnen ontmoeten op Het Theaterfestival.”

Kathleen, hoe lang zie je jezelf voor Het Theaterfestival werken?

Kathleen: “Ik heb net een baby gekregen, maar ondertussen beschouw ik ook Het Theaterfestival al als mijn nieuwe kindje waar ik de komende jaren voor mag zorgen. Er is de afgelopen tijd heel wat veranderd in mijn leven. Ik zie het wel zitten om wat stabiliteit in te bouwen en om gedurende een langere periode voor Het Theaterfestival te werken.”
Els: “Misschien breekt Kathleen dan wel de omerta van Het Theaterfestival. Alle directeurs zijn immers na een cyclus van vier jaar gestopt: Michel Price, Roel Verniers, Don Verboven, ikzelf… Ik denk dat Kathleen zou moeten proberen om toch minstens vijf festivaledities te organiseren.”
Kathleen: “Een nieuw wereldrecord Theaterfestival, ik zie het zeker zitten!”

Tags: ,